Η 8η του Μάρτη δεν είναι απλά μια γενική γιορτή για την γυναίκα. Είναι επέτειος μιας αιματηρής σύγκρουσης των γυναικών εργατριών στα κλωστοϋφαντουργεία και στα ραφτάδικα στην Νέα Υόρκη το 1857, με την εργοδοσία και το κεφάλαιο, διεκδικώντας ίσο μισθό για την ίση δουλειά τους με τους άντρες συντρόφους τους, λιγότερες ώρες στο εξαντλητικό τους ωράριο, καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αρκετά χρόνια καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.
Σήµερα, 8 Μάρτη 2016, εµείς οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών χρειάζεται να ακολουθήσουµε το αγωνιστικό τους παράδειγµα…
Στο δρόμο του αγώνα να διεκδικήσουμε όλα όσα µας ανήκουν και µας στερεί η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που στο όνομα της “ισότητας των φύλων”, ισοπεδώνει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
- Μας καταδικάζει στην ανεργία, στην ανασφάλιστη και κακοπληρωµένη δουλειά, στη µερική και εκ περιτροπής απασχόληση.
- Έχει καταργήσει την πενταετή διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και µετατρέπει την Κοινωνική Ασφάλιση σε ατοµική υπόθεση. Μας θέλουν στη δουλειά µέχρι τον τάφο και µε συντάξεις πείνας.
- Έχει καταργήσει την κυριακάτικη αργία, τους περιορισµούς στη νυχτερινή εργασία των γυναικών.
- Μας στερεί τη δυνατότητα να περάσουµε δηµιουργικά το χρόνο µε την οικογένειά µας.
Ταυτόχρονα η μητρότητα είναι στο εκτελεστικό απόσπασμα. Από τη μια μας λένε ότι είμαστε ελεύθερες ν’ αποφασίσουμε πότε και πως θα γίνουμε μητέρες, κι από την άλλη καταργούν το επίδοµα τοκετού και θεωρούν ‘προοδευτικό βήμα’ τη γέννα στο σπίτι. Έχουν ανάψει το πράσινο φως για τις απολύσεις εγκύων από τους εργοδότες, ενώ κάθε χρόνο χιλιάδες παιδιά μένουν έξω από τους βρεφονηπιακούς σταθµούς αναγκάζοντάς μας να πληρώνουµε για τροφεία, για άλλες κοινωνικές υπηρεσίες στήριξης της οικογένειάς µας.
Σήµερα τα επιστηµονικά και τεχνολογικά επιτεύγµατα µας δίνουν τη δυνατότητα να ζούµε όλες µια αξιοπρεπή ζωή, µε βάση τις σύγχρονες ανάγκες µας στην εργασία, στον ελεύθερο χρόνο, στην κοινωνική προστασία της µητρότητας, αλλά αυτά δεν λύνονται ατομικά. Εξαρτώνται από τη δικιά μας συμμετοχή στους αγώνες. Γιατί όσο τα πάντα μετρώνται με βάση το επιχειρηματικό κέρδος, θα είμαστε διπλά καταπιεσμένες, η μητρότητα θα θεωρείται μακρινό όνειρο ενώ τα δικαιώματά μας θα παραμένουν ρημαγμένα.
Καλούμε τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις νέες γυναίκες να ενισχύσουν με τη συμμετοχή τους την πάλη ενάντια στην πολιτική που θέτει στο στόχαστρο τα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, τη μητρότητα, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που δημιουργούν κινδύνους για νέα γενικευμένη πολεμική αναμέτρηση στην περιοχή μας, που γεννούν πόλεμο, φτώχεια, ανεργία, προσφυγιά. Να σταματήσει τώρα το αίσχος με τους χιλιάδες πρόσφυγες, ανάμεσά τους γυναίκες, βρέφη, ασυνόδευτα παιδιά και έφηβοι, που αναγκάζονται να περπατάνε χιλιόμετρα χωρίς φαγητό, χωρίς στέγη και βασικές υποδομές υγιεινής, χωρίς πρόσβαση σε υποδομές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 6:30 μμ, στα Προπύλαια με το ΠΑΜΕ και στην προσυγκέντρωση στις 6:00, στην Ομόνοια με το ΣΕΤΗΠ.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Προστασία της μητρότητας
- Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα
- Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας
- Χορήγηση του επιδόματος τοκετού σε όλες τις γυναίκες και των επιδομάτων σε ΑΜΕΑ, χρόνια πάσχοντες, μονογονεϊκές και πολυμελείς οικογένειες
- Άδεια μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες και επίδομα μητρότητας για αυτοαπασχολούμενες και γυναίκες της υπαίθρου
- Ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας
Η 8η του Μάρτη δεν είναι απλά μια γενική γιορτή για την γυναίκα. Είναι επέτειος μιας αιματηρής σύγκρουσης των γυναικών εργατριών στα κλωστοϋφαντουργεία και στα ραφτάδικα στην Νέα Υόρκη το 1857, με την εργοδοσία και το κεφάλαιο, διεκδικώντας ίσο μισθό για την ίση δουλειά τους με τους άντρες συντρόφους τους, λιγότερες ώρες στο εξαντλητικό τους ωράριο, καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αρκετά χρόνια καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.
Σήµερα, 8 Μάρτη 2016, εµείς οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών χρειάζεται να ακολουθήσουµε το αγωνιστικό τους παράδειγµα…
Στο δρόμο του αγώνα να διεκδικήσουμε όλα όσα µας ανήκουν και µας στερεί η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων, που στο όνομα της “ισότητας των φύλων”, ισοπεδώνει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
- Μας καταδικάζει στην ανεργία, στην ανασφάλιστη και κακοπληρωµένη δουλειά, στη µερική και εκ περιτροπής απασχόληση.
- Έχει καταργήσει την πενταετή διαφορά στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών και µετατρέπει την Κοινωνική Ασφάλιση σε ατοµική υπόθεση. Μας θέλουν στη δουλειά µέχρι τον τάφο και µε συντάξεις πείνας.
- Έχει καταργήσει την κυριακάτικη αργία, τους περιορισµούς στη νυχτερινή εργασία των γυναικών.
- Μας στερεί τη δυνατότητα να περάσουµε δηµιουργικά το χρόνο µε την οικογένειά µας.
Ταυτόχρονα η μητρότητα είναι στο εκτελεστικό απόσπασμα. Από τη μια μας λένε ότι είμαστε ελεύθερες ν’ αποφασίσουμε πότε και πως θα γίνουμε μητέρες, κι από την άλλη καταργούν το επίδοµα τοκετού και θεωρούν ‘προοδευτικό βήμα’ τη γέννα στο σπίτι. Έχουν ανάψει το πράσινο φως για τις απολύσεις εγκύων από τους εργοδότες, ενώ κάθε χρόνο χιλιάδες παιδιά μένουν έξω από τους βρεφονηπιακούς σταθµούς αναγκάζοντάς μας να πληρώνουµε για τροφεία, για άλλες κοινωνικές υπηρεσίες στήριξης της οικογένειάς µας.
Σήµερα τα επιστηµονικά και τεχνολογικά επιτεύγµατα µας δίνουν τη δυνατότητα να ζούµε όλες µια αξιοπρεπή ζωή, µε βάση τις σύγχρονες ανάγκες µας στην εργασία, στον ελεύθερο χρόνο, στην κοινωνική προστασία της µητρότητας, αλλά αυτά δεν λύνονται ατομικά. Εξαρτώνται από τη δικιά μας συμμετοχή στους αγώνες. Γιατί όσο τα πάντα μετρώνται με βάση το επιχειρηματικό κέρδος, θα είμαστε διπλά καταπιεσμένες, η μητρότητα θα θεωρείται μακρινό όνειρο ενώ τα δικαιώματά μας θα παραμένουν ρημαγμένα.
Καλούμε τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις γυναίκες της υπαίθρου, τις νέες γυναίκες να ενισχύσουν με τη συμμετοχή τους την πάλη ενάντια στην πολιτική που θέτει στο στόχαστρο τα δικαιώματα στην κοινωνική ασφάλιση, τη μητρότητα, την εργασία, τον ελεύθερο χρόνο, για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που δημιουργούν κινδύνους για νέα γενικευμένη πολεμική αναμέτρηση στην περιοχή μας, που γεννούν πόλεμο, φτώχεια, ανεργία, προσφυγιά. Να σταματήσει τώρα το αίσχος με τους χιλιάδες πρόσφυγες, ανάμεσά τους γυναίκες, βρέφη, ασυνόδευτα παιδιά και έφηβοι, που αναγκάζονται να περπατάνε χιλιόμετρα χωρίς φαγητό, χωρίς στέγη και βασικές υποδομές υγιεινής, χωρίς πρόσβαση σε υποδομές ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας.
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 6:30 μμ, στα Προπύλαια με το ΠΑΜΕ και στην προσυγκέντρωση στις 6:00, στην Ομόνοια με το ΣΕΤΗΠ.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
- Προστασία της μητρότητας
- Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες με όλα τα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα
- Αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας
- Χορήγηση του επιδόματος τοκετού σε όλες τις γυναίκες και των επιδομάτων σε ΑΜΕΑ, χρόνια πάσχοντες, μονογονεϊκές και πολυμελείς οικογένειες
- Άδεια μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες και επίδομα μητρότητας για αυτοαπασχολούμενες και γυναίκες της υπαίθρου
- Ελεύθερο χρόνο για εμάς και τις οικογένειες μας