Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας, είναι μέρα μνήμης των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, όταν η κινητοποίησή τους στις 8 Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι από τους μισθούς των ανδρών εργατών. Με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες οι γυναίκες αυτές διεκδικούσαν «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών κλωστοϋφαντουργών και ραφτάδων.
Συναδέλφισσα και Συνάδελφε,
Σήμερα το 2012 τα μέτρα που αποφάσισαν κ ψήφισαν η συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, Τρόικα, ΕΕ και μονοπώλια, χτυπούν με μίσος κάθε δικαίωμα που έχει κατακτήσει η εργατική τάξη με το αίμα της. Μας γυρίζουν πίσω στο Μεσαίωνα όπου οι εργάτες δούλευαν για να σιτίζονται και σιτίζονταν μόνο και μόνο για να δουλεύουν. Μας εξαθλιώνουν, μας καταστρέφουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Δημιουργούν ένα μαύρο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Οι γυναίκες που είναι κομμάτι της εργατικής τάξης πλήττονται ακόμα περισσότερο. Η εκμετάλλευση που δέχονται σήμερα είναι δεμένη συνολικά με την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Σε εταιρείες του κλάδου όπως η E Value η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γυναίκες όπου εργάζονται με ελαστικές μορφες εργασίας, 4ωρα και 6ωρα. Στον ΟΤΕ έγιναν προσπάθειες να μπουν σε νυχτερινές βαρδιες εργαζόμενες μητέρες, καταπατώντας ακόμα και τα αυτονόητα. Στην Wind η εντατικοποίηση οδηγεί εργαζόμενους σε παραιτήσεις ενώ στη Newsphone και στην Teleperformance οι εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, δουλεύουν σε συνθήκες γαλερας, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Η επίθεση δε σταματά εδώ. Στο όνομα της ισότητας αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης. Ταυτόχρονα οι γυναίκες καλούνται να φέρουν σε πέρας την ανατροφή των παιδιών ή τυχόν την φροντίδα ηλικιώμενων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να περιορίζονται μέσα στο σπίτι χωρίς να έχουν δικαίωμα στην ξεκούραση, ακόμα και στην συμμετοχή στον οργανωμένο αγώνα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Την 8η του Μάρτη τιμούμε τις εργαζόμενες γυναίκες που έδωσαν και δίνουν μάχη σε κάθε πόστο δουλείας, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κλάδο και συνολικότερα, για την κατάργηση της διπλής αυτής καταπίεσης. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου που μπροστά στα κέρδη του δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Θέλουν να φτιάξουν φτηνούς εργάτες για να διογκώνουν τον ήδη τεράστιο πλούτο που εμείς παράγουμε. Λέμε όχι στον εργασιακό μεσαίωνα
ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Με αποφασιστικότητα και θάρρος , πίστη στη δύναμη μας και στο δίκιο μας να ρίχτουμε στη μάχη. Να οργανωθούμε συναδέλφισσες και συνάδελφοι στο σωματείο μας το ΣΕΤΗΠ και την Επιτροπή Γυναικών. Να στις λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές μας, σε συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Μονόδρομος για μας είναι η οργανωμένη ταξική πάλη, η σύγκρουση, η ρήξη και η ανατροπή. Ο αγώνας για ένα δρόμο ανάπτυξης, που για γνώμονα θα έχει τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες και όχι μιας χούφτας καπιταλιστών. Με τέτοιους αγώνες θα ανοίξουμε το δρόμο για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας .Ένα μέλλον απαλλαγμένο από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Σπάσε τις αλυσίδες και τον φόβο που σε κρατάνε μακριά από τον αγώνα
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΣΤΡΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
8η ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας, είναι μέρα μνήμης των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, όταν η κινητοποίησή τους στις 8 Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι από τους μισθούς των ανδρών εργατών. Με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες οι γυναίκες αυτές διεκδικούσαν «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών κλωστοϋφαντουργών
Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας, είναι μέρα μνήμης των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, όταν η κινητοποίησή τους στις 8 Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι από τους μισθούς των ανδρών εργατών. Με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες οι γυναίκες αυτές διεκδικούσαν «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών κλωστοϋφαντουργών και ραφτάδων.
Συναδέλφισσα και Συνάδελφε,
Σήμερα το 2012 τα μέτρα που αποφάσισαν κ ψήφισαν η συγκυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, Τρόικα, ΕΕ και μονοπώλια, χτυπούν με μίσος κάθε δικαίωμα που έχει κατακτήσει η εργατική τάξη με το αίμα της. Μας γυρίζουν πίσω στο Μεσαίωνα όπου οι εργάτες δούλευαν για να σιτίζονται και σιτίζονταν μόνο και μόνο για να δουλεύουν. Μας εξαθλιώνουν, μας καταστρέφουν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Δημιουργούν ένα μαύρο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας.
Οι γυναίκες που είναι κομμάτι της εργατικής τάξης πλήττονται ακόμα περισσότερο. Η εκμετάλλευση που δέχονται σήμερα είναι δεμένη συνολικά με την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Σε εταιρείες του κλάδου όπως η E Value η πλειοψηφία των εργαζομένων είναι γυναίκες όπου εργάζονται με ελαστικές μορφες εργασίας, 4ωρα και 6ωρα. Στον ΟΤΕ έγιναν προσπάθειες να μπουν σε νυχτερινές βαρδιες εργαζόμενες μητέρες, καταπατώντας ακόμα και τα αυτονόητα. Στην Wind η εντατικοποίηση οδηγεί εργαζόμενους σε παραιτήσεις ενώ στη Newsphone και στην Teleperformance οι εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, δουλεύουν σε συνθήκες γαλερας, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο. Η επίθεση δε σταματά εδώ. Στο όνομα της ισότητας αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης. Ταυτόχρονα οι γυναίκες καλούνται να φέρουν σε πέρας την ανατροφή των παιδιών ή τυχόν την φροντίδα ηλικιώμενων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να περιορίζονται μέσα στο σπίτι χωρίς να έχουν δικαίωμα στην ξεκούραση, ακόμα και στην συμμετοχή στον οργανωμένο αγώνα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Την 8η του Μάρτη τιμούμε τις εργαζόμενες γυναίκες που έδωσαν και δίνουν μάχη σε κάθε πόστο δουλείας, σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κλάδο και συνολικότερα, για την κατάργηση της διπλής αυτής καταπίεσης. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου που μπροστά στα κέρδη του δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Θέλουν να φτιάξουν φτηνούς εργάτες για να διογκώνουν τον ήδη τεράστιο πλούτο που εμείς παράγουμε. Λέμε όχι στον εργασιακό μεσαίωνα
ΠΑΡΕ ΘΕΣΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
Με αποφασιστικότητα και θάρρος , πίστη στη δύναμη μας και στο δίκιο μας να ρίχτουμε στη μάχη. Να οργανωθούμε συναδέλφισσες και συνάδελφοι στο σωματείο μας το ΣΕΤΗΠ και την Επιτροπή Γυναικών. Να στις λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές μας, σε συμπόρευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ. Μονόδρομος για μας είναι η οργανωμένη ταξική πάλη, η σύγκρουση, η ρήξη και η ανατροπή. Ο αγώνας για ένα δρόμο ανάπτυξης, που για γνώμονα θα έχει τις δικές μας σύγχρονες ανάγκες και όχι μιας χούφτας καπιταλιστών. Με τέτοιους αγώνες θα ανοίξουμε το δρόμο για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας .Ένα μέλλον απαλλαγμένο από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Σπάσε τις αλυσίδες και τον φόβο που σε κρατάνε μακριά από τον αγώνα
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΚΑΘΕ ΤΟΠΟΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΣΤΡΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
8η ΜΑΡΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας, είναι μέρα μνήμης των εργατριών στα υφαντουργεία και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, όταν η κινητοποίησή τους στις 8 Μάρτη 1857 πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις. Οι εργάτριες εκείνη την εποχή δούλευαν περίπου 16 ώρες τη μέρα, ενώ οι μισθοί τους ήταν σημαντικά μικρότεροι από τους μισθούς των ανδρών εργατών. Με τις διαδηλώσεις και τις απεργίες οι γυναίκες αυτές διεκδικούσαν «δεκάωρη δουλειά, φωτεινές και υγιεινές αίθουσες εργασίας, μεροκάματα ίσα με αυτά των ανδρών κλωστοϋφαντουργών